Het waren de eerste klanken van het Stark- Linnemann quartet, die het zestiende deel speelde “The Bogatyr Gate”.
Bij deze klanken, zag ik het schilderij “De grote poort van Kiev” voor me, die voor mijn gevoel in een heldere ruimte staat, verbeeldt in licht, kleur, lijn en vorm. De compositie van de band gaven mij het ritme, de kleuren en de klanken die ik in mijn werkstuk gebruikt heb.
De horizontale lijnen zijn het ritmisch leidmotief. Wat steeds weer terugkomt.
De inval van de sax, met de grillige loopjes die steeds meer gaan aanzwellen als een kakafonie van geluiden, die je hoort als veel mensen door een poort lopen. De klankkleuren en vormen komen ook terug in het werkstuk.
In het gedeelte met de piano, waar de heldere klanken van zacht helder naar steeds luider en dieper klinken, worden die verbeeldt in de klokkentoren. In mijn werk zijn ook 2 portretten te zien: Mussorgski en Hartmann. Muziek en beeldende kunst als verbinding van 2 vrienden.
